Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, το γνωστό μας Μουντιάλ, είναι ένα κοινωνικό γεγονός. Προσελκύει τοπικά ή τηλεοπτικά πάνω από το 1/7 του σημερινού πληθυσμού της Γης, ακόμα και άτομα ή ομάδες ατόμων που παραδοσιακά ή βάσει κουλτούρας δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο, π.χ. το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών.

Αν δει κανείς όλο το σενάριο, μια ποδοσφαιρική διοργάνωση τέτοιου βεληνεκούς διαφέρει από κάθε άθλημα. Ουδεμία σχέση με το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο είναι πιο δημοφιλές από άλλα. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι το marketing που έχει μπει στο ποδόσφαιρο, έχει αλλάξει το ίδιο το άθλημα, δημιουργώντας super stars και άρα όλα τα παρελκόμενα αυτών, όπως το lifestyle, show business, μόδα, υπέρογκα ποσά να δαπανώνται κλπ. Εκ των παραπάνω, το ποδόσφαιρο μπορεί να συνεχίζει να παίζεται αρχικά σε αλάνες, όμως το όνειρο του πιτσιρικά είναι να γίνει Μέσι και Ρονάλντο. Γύρω από το όνομα των οποίων χορεύουν δισεκατομμύρια, μοντέλα, φήμη, ζωή παραμυθένια.

Στο αποκορύφωμα των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, το Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί ένα show εντός και εκτός γηπέδων. Το ίδιο το ποδόσφαιρο μάλλον έρχεται δεύτερο σαν θέαμα, ούτως ή άλλως πριν την φάση των προημιτελικών πλέον, οι αγώνες γίνονται για να ανεβούν στα sites ότι παράξενο έχει γίνει στις εξέδρες ή στους δρόμους των πόλεων που γίνονται οι αγώνες. Οι παρουσίες ημίγυμων μοντέλων, με -το πολύ- την ποδοσφαιρική ενδυμασία της χώρας από την οποία κατάγονται, εξυπηρετούν τους soccer managers και τους marketing managers να ανεβάσουν το κόστος της πραμάτειας τους. Καλλονές που χορεύουν στους ρυθμούς της σάμπα συνήθως ή σε έναν απλό ρυθμό καραμούζας, απλά αφήνουν τα ενσταντανέ των αγώνων να τα δούμε σε επανάληψη στις τηλεοπτικές εκπομπές, μαζί με τα γκολ! Οι τηλεοπτικές εκπομπές από την άλλη, έχουν άλλους ρεπόρτερς στην εξέδρα, άλλους στο γήπεδο και κάποιον παρατημένο και μόνο sportcaster να προσπαθεί να περιγράψει. Και να περιγράψει ότι δείχνει ο σκηνοθέτης! Οι δημοσιογράφοι του έντυπου τύπου να καταγράφουν διευθύνσεις instagram των μοντέλων, στο περιθώριο μιας μικρής ποδοσφαιρικής ανάλυσης. Τα πρακτορεία μόδας, επίσης κάνουν το κομμάτι τους, με διάφορες "out of the line" επιδείξεις, οι εταιρείες αθλητικών ειδών υπογράφουν σε περήφανα στήθη και μηρούς τη νέα collection τους.

Ο Μέσι κι ο Ρονάλντο, κάπου εκεί στο χόρτο του γηπέδου, προσπαθούν να είναι πάντα οι καλύτεροι, να αποδείξουν γιατί αυτή η γενιά τους διάλεξε και τους έστρωσε στα πόδια τους το παραμύθι. Πρόσφατα ο Ρονάλντο έχριζε διαδόχους του για την επόμενη γενιά. Δίπλα σε αυτούς κάποιοι συμπατριώτες συμπαίκτες τους, προσπαθούν να ανεβάσουν το κασέ τους, οι μεταγραφές παίρνουν και δίνουν αμέσως μετά το Μουντιάλ. Θα φτάσουμε στο τέλος, μέσα Ιουλίου, κάποια συνήθης ύποπτη χώρα θα πανηγυρίσει, οι πρωταγωνιστές θα ξαμοληθούν στα περήφανα στέκια του διεθνούς jet set, πριν την έναρξη της επόμενης ποδοσφαιρικής περιόδου. Εκεί θα δέχονται προτάσεις που θα τους κάνουν οι Managers τους, στους ρυθμούς των δυνατών hits που θα παίζουν τα beach bars στη Μύκονο, στην Ibiza ή στη Palma De Majorca.

Ο απόηχος ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι σήμερα το σπουδαίο σημείο για τους ποδοσφαιριστές, ο απόηχος ακόμα και του παρασκηνίου ή μάλλον αυτού καλύτερα. Και η μουσική δίπλα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, κάθε ένα έχει το τραγούδι του και πολλές φορές περισσότερα από ένα. Το Official Promo του Mundial Russia 2018 εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=uC14iKFNwIc, ενώ και το τραγούδι με τίτλο «Live it up» βάζει τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους (και μη) σε ρυθμούς Παγκοσμίου Κυπέλλου μιας και είναι το επίσημο τραγούδι της διοργάνωσης. ο Nicky Jam, μαζί με τον πασίγνωστο ηθοποιό Γουίλ Σμιθ, αλλά και την Κοσοβάρα τραγουδίστρια Era Istrefi δίνουν τον ρυθμό. Η παραγωγή του τραγουδιού που μας ταξιδεύει στη Μόσχα είναι σε παραγωγή του DJ και στιχουργού Diplo https://www.youtube.com/watch?v=eAkhEMBwqRY.

Εν τέλει σε ένα Mundial θα συναντήσουμε τα πάντα, πολιτισμούς, λαούς, ρατσισμό, πανηγυρισμούς, κόντρες, φανατισμό, πασαρέλα, διαφήμιση. Όλα τα στοιχεία μιας σημερινής κοινωνίας, που ζει γύρω από το προϊόν και την κατανάλωση. Εξ ου και το καημένο το ποδοόσφαιρο που κάποτε ματώναμε τα γονατά μας για να κερδίσουμε, να μας δει κάποιο κορίτσι και να ασχοληθεί μαζί μας, η ρομαντική πλευρά της ιστορίας. Και έμεινε ρομαντική ίσως μέχρι τον απόλυτο ποδοσφαιρικό αλήτη, τον Αρμάντο Ντιέγκο Μαραντόνα, τον Γκάλη του ποδοσφαίρου για δικές μας αξίες, αλλά και αυτόν που είχε και το "χέρι" αλλά και το "πόδι" του Θεού και μάλιστα τα κατέδειξε εμφανέστατα στον ίδιο αγώνα, στις 22 Ιουνίου 1986 εναντίον της Αγγλίας. Ακόμα και τότε, που οι δύο αυτές χώρες είχαν πολιτική εχθρότητα λόγω των νησιών Φόκλαντ, το ποδόσφαιρο ακόμα κέρδιζε. Ο Ντιεγκίτο ήταν ο ένας και μοναδικός, όσο κι αν αμφισβητήθηκε. Πλάι του συγκριτικά οι μεγάλοι της ιστορίας Πελέ, Κρόιφ και ίσως κάποιοι άλλοι. Ακόμα κι αυτοί ήταν μεγάλοι με τον τρόπο τους. Ο Κρόιφ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία και ως ποδοσφαιριστής και ως κοινωνικό πρόσωπο, με τις απόψεις του. Και αργότερα ως προπονητής, δημιούργησε την Μπαρτσελόνα που για χρόνια θαυμάζει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο μέχρι και σήμερα, ήξερε λοιπόν "μπάλα". Για τον Πελέ έχουν γραφτεί πολλά, δεν αμφισβητείται το ταλέντο του. Η ιστορία όμως δείχνει ότι γύρω του έπαιζε ένας στρατός ταλέντων, από τον Ριβελίνο, τον Ζαιρζίνιο, τον Τοστάο, ένας κι ένας όλοι σε κάθε θέση, αλλά κι ο ίδιος μάλλον υπήρξε το πρώτο μεγάλο marketing big thing των εποχών. Ο Μαραντόνα, μετά το 1986, πήγε σε μια πόλη και την έκανε μεγάλη όντας δεύτερη και όχι τόσο μεγάλη ποδοσφαιρικά, τη Νάπολι. Ένας λαός ολόκληρος αντιμετώπισε σαν Θεό τον Ντιέγκο, με τα τόσα χούγια του και τα τόσα στραβά του. Όμως κάθε πάσα, κάθε σουτ, κάθε ενέργειά του ανάσταινε κι έναν Ναπολιτάνο. Το ίδιο το 1986, ο ίδιος δημιούργησε καριέρες σε πολλούς από εκείνη τη Εθνική Αργεντινής, δεν ξεχνιέται το 3-2 επί της Γερμανίας στον τελικό, το τρίτο γκολ του Μπουρουσάγκα, πάρε βάλε του Ντιέγκο. Δεν είμαι ο ειδικός επί αυτών των θεμάτων, αλλά αγαπώ πολύ το ποδόσφαιρο και έχω συγκινηθεί με περίτεχνες ενέργειες, έχω νιώσει πολύ όμορφα σπαταλώντας το χρόνο μου να δω μια στιγμή ενός αγώνα.

Δόξα και τιμή λοιπόν στον Zabivaka, τη μασκότ του Π.Κ. της Ρωσίας 2018! Ας απολαύσουμε αν είναι δυνατόν το καλύτερο Π.Κ. και ας μην είναι και η Ελλάδα μας εκεί, σύντομα θα ξαναβρεθεί κι αυτή εκεί που διακιωματικά ανήκει!

Κώστας Προβατάς