Οταν ένας καλλιτέχνης ,σαν τον Θέμη Ανδρεάδη,αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή του και να μοιραστεί πράγματα με το κοινό του,τότε ,και με αφορμή την μία και μοναδική εμφάνισή του στην ΡΟΤΑ,στις 21 Οκτωβρίου,νοιώθουμε ιδιαίτερα ευτυχείς ,για την άμεση αποδοχή του αγαπημένου μας καλλιτέχνη,στο αίτημα μας, να μας απαντήσει σε μια σειρά ερωτήσεων.

Κυρίες και Κύριοι....ο Θέμης Ανδρεάδης

Aγαπητε κε Ανδρεάδη,αφού σας ευχαριστήσω,για την άμεση αποδοχή,ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτη η συνέντευξη,για λογαριασμό του www.lavitaradio.gr ,κι αφου σας δηλώσω ,ποσο μεγάλη είναι η τιμή,για τον Σταθμό και για μένα,προσωπικά,επιτρέψτε μου να ξεκινήσω τις ερωτήσεις μου,αναφορικά με την εμφάνισή σας στην Ρότα,στις 21 Οκτωβρίου.Κε Ανδρεάδη,στην Ρότα,θα επιχειρήσετε να μας θυμίσετε ή να μας προτείνετε? Να μας θυμίσετε αγαπημένες στιγμές της καριέρας σας ή να μας προτείνετε καινούργια πράγματα?

Και τα δύο. Θα κάνω μιά αναδρομή σε όλες τις επιτυχίες μου αλλά και παράλληλα θα παρουσιάσω απο τον τελευταίο δίσκο μου ''Το σώμα ξέρει'',ορισμένα τραγούδια.

Μετά από "Το Σώμα ξέρει",την δουλειά ,που κυκλοφορήσατε το 2013,ύστερα από,κοντά 27 χρόνια απουσίας,από τα καλλιτεχνικά δρώμενα,θα έλεγε κανείς,πως εχετε επιλέξει να μοιράζεστε με το κοινό σας,με τους ανθρώπους ,που σας αγάπησαν,αυτά που έχετε να δώσετε,σε όχι και τόσο τακτά διαστήματα.Είναι ,πλέον το περιβάλλον τέτοιο,ή ειναι καθαρά συνειδητή η επιλογή σας?

Είναι συνειδητή επιλογή. Οταν έχω κάτι να πώ, θα το πώ. Βέβαια η δισκογραφία πλέον είναι ανύπαρκτη και δυσχαιρένεται, απο την άποψη της παραγωγής, το υλικό να φτάσει στον ακροατή που τώρα με την επανάσταση της τεχνολογίας μπορεί να βρεί ότι θέλει σε ελάχιστο χρόνο και...τσάμπα.

Και μιας και αναφέρθηκα στην μακρόχρονη απουσία σας απο τα καλλιτεχνικά δρώμενα,είχε να κάνει με κορεσμό ή με την ανάγκη αλλαγής ρότας,και εν πάσει περιπτώσει, γιατι τόσα πολλά χρόνια απουσίας?

Δεν είχα κάτι καινούγιο να πώ κι έτσι προτίμησα τον δρόμο της σιωπής.

Σε μια παλαιότερη συνεντευξή σας, κε Ανδρεάδη,είπατε,πως τα τραγούδια ,που σας έβαλαν στη καρδιά του Ελληνα ,την Δεκαετία του '70,τα σατιρικά τραγούδια σας,που όλοι αγαπήσαμε...είπατε ,λοιπόν,πως εσείς τα λέγατε σοβαρά.Κι αυτό είναι και η δική μου αίσθηση.Θεωρώ,πως μέσα από τους σατιρικούς-καυστικούς στίχους,του Γιάννη Λογοθέτη ,αλλά και του Γιάννη Κιουρτσόγλου,είπατε τις μεγαλύτερες αλήθειες για τον "κατήφορο" του Ελληνα,που ζούσε η ετοιμαζόταν να ζήσει μια πλαστή ευδαιμονία.Σκεφτήκατε ποτέ,πως μιλήσατε προφητικά,με τα τραγούδια σας?

Είναι αλήθεια. Εγώ σοβαρά τα έλεγα. Βέβαια είχα -και εξακολουθώ να έχω- ένα ιδιαίτερο τρόπο ερμηνείας και ίσως αυτός είναι ο λογος που χαρακτηρίστηκαν ως σατιρικά.Όχι δεν ήταν στο μυαλό μου πώς ερμηνεύω κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ''προφητικό'' Αυτό μόνο ο πανδαμάτωρ χρόνος μπορεί να το πετύχει.

Είμαστε στα 1974 και στα χέρια μου,βρίσκετα μια κασέτα.Πρόκειται για το "Κάτι άλλο μου θυμίζει".Ξεχωρίζω,τον "Ρήγα". Ενα καθαρα πολιτικό τραγούδι...ένα συγκλονιστικο τραγούδι,αφιερωμένο στον Ρήγα Φεραίο. Πολλά από τα τραγούδια σας,κε Ανδρεάδη,είχαν οσμή πολιτικού τραγουδιού,ακόμα και δύσκολα ανιχνευόμενη,πίσω απο την σατιρική ερμηνεία σας. Σήμερα,43 χρόνια μετά,πιστεύετε στην ανάγκη αναβίωσης του πολιτικού τραγουδιού?Αν ναι,υπάρχουν οι στιχουργοί,οι συνθέτες,οι ερμηνευτές για κάτι τέτοιο?Κι αν υπάρχουν,το κοινό είναι ετοιμο να το δεχτεί?

Οχι δεν πιστεύω στην ανάγκη της αναβίωσης του πολιτικού τραγουδιού. Το κοινό πλέον αδιαφορεί και η νεολαία τείνει να ρέπει προς το σαχλαμαρίστικο τραγούδι.

{youtube}e_zkRpU_ia8{/youtube}

Μετά από δεκάδες προσωπικές δισκογραφικές δουλειές,αλλά και συμμετοχές ,ποια στιγμή της δισκογραφικής σας διαδρομής θα κρατούσατε,μόνιμα στις αποσκευές σας?

Θα κρατούσα μια ανεξάρτητη παραγωγή, δισκογραφική δουλειά, που φέρει τον τίτλο ''Σαν Ξαφνικό Ταξίδι'' με μουσική και ερμηνεία τόσον δικής μου όσον και της Σοφίας Μιχαηλίδη και Γιάννη Θωμόπουλου και στίχους Μάνου Ελευθερίου και Λαζ. Μπίκα. Είναι μιά στιγμή της δισκογραφικής καρίέρας μου, που ξεχωρίζω.

Σαραντατόσα χρόνια πίσω,στο στούντιο της COLUMBIA,ο μεγάλος Γιάννης Μαρκόπουλος,σας αναθέτει μαζί με την Λιλή Χριστοδούλου,να ερμηνεύσετε ένα τεράστιο τραγούδι..."Οχι δεν πρέπει να συναντηθούμε"....Και ηχογραφείται με την πρώτη...Κε Ανδρεάδη,πως νιώθετε ,αλήθεια,που τόσα χρόνια μετά,λίγοι γνωρίζουν,πως εσείς ερμηνεύσατε,το 1972 για πρώτη φορά και μάλιστα,μοναδικά,αυτό το υπέροχο τραγούδι?

Συμβαίνει αυτό. Μερικά τραγούδια τα επισκιάζουν οι επιτυχίες. Αυτό το τραγούδι, σε δίσκο 45άρι είχε απο την άλλη του πλευρά το ΄'Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν''...

{youtube}J1yQBL140dc{/youtube}

Ποια είναι η δύναμη του Ραδιοφώνου ,σήμερα,κε Ανδρεάδη ....πόσο ανοιχτές είναι οι πόρτες ή και τα παράθυρα του σημερινού Ελληνικού Ραδιοφώνου στους καλλιτέχνες και δη στους νεώτερους?

Το Ραδιόφωνο δεν έχει την δύναμη και την πρόσβαση στο κοινό, όπως μερικά χρόνια πρίν. Περνάει κι αυτό την κρίση του.

Το Διαδίκτυο ,τελικά,στέκεται αρωγός ή διώκτης της δημιουργίας στα σύγχρονα Ελληνικα μουσικά πράγματα?

Το διαδίκτυο, ταυτόχρονα ,μπορεί να προσφέρει τα πάντα στον τομέα της πληροφορίας και παράλληλα να σε ρίχνει στο χάος και να μη μπορείς να ξέρεις πώς να ξεφύγεις.

Αγαπητέ μου κε Ανδρεάδη,αφού σας ευχαριστήσω απο καρδιάς για την εξαιρετική συνομιλία μας κι αφού σας ευχηθώ ,όχι μόνο επιτυχία (κάτι,που το θεωρω δεδομένο) στην Ρότα ,στις 21 του Οκτώβρη,αλλά και να συνεχίσετε να μας ανοίγετε τη καρδιά και τη ψυχή σας μεσα απο τατραγούδια σας,επιτρέψτε μου μια τελευταια,προσωπικη ερώτηση...Ποιο τραγούδι σας,λατρεύει να ακούει να του το τραγουδάτε,ο μικρός πριγκηπάς σας,ο εγγονός σας?

Δεν του τραγουδάω δικά μου γνωστά τραγούδια. Αυτοσχεδιάζουμε και σκαρώνουμε δικά μας τραγουδάκια και διασκεδάζουμε πολύ!
Σας ευχαριστώ για την συνομιλία μας!

Η συνέντευξη δόθηκε στον Γιάννη Ταμπάκη ,για λογαριασμο του www.lavitaradio.gr