’’Dirty gospel trash country swamp blues’’
Στο Δελχί της Ινδίας, ο μικρός Ali Akbar Tsalk έπεσε με το κεφάλι από τον ελέφαντα του. Όταν συνήλθε, μίλαγε ελληνικά και έπαιζε τρομερό μουσικό πριόνι. Μεγαλώνοντας, αποφάσισε να πάει στην Ελλάδα και να εγκατασταθεί στους Δελφούς. »Τι Δελχί, τι Δελφοί» σκέφτηκε. Ο Ali προσπαθούσε να συνδυάσει το μουσικό πριόνι με την τσαμπούνα και το κλαρίνο που έπαιζαν οι ντόπιοι. Σύντομα όλοι μιλούσαν για το σκοτεινό χαρακτήρα που πρόσθεσε στα δημοτικά τραγούδια. Ο μικρανεψιός του, Γιώργος Τσαλκίδης, πήρε το χάρισμα του στο δοξάρι και το απογείωσε στο κοντραμπάσο.
Ο Emanuel Zacharia Zackipam αναγκάστηκε, λόγω χρεών, να εγκαταλείψει το σπίτι του. Πήρε το καζάνι στο οποίο έβγαζε το καλύτερο moonshine στα Απαλάχια, γνωστό ως ¨Zax baby liver¨, το έκοψε στα δύο, το έκανε βάρκα, έβαλε μέσα όλη την οικογένεια και σάλπαρε για Ευρώπη. Τελικά, όλοι πνίγηκαν εκτός από το μοναχογιό του, τον Emanuel Jr., που κατάφερε να πιαστεί από την dobro κιθάρα του. Τον περισυνέλλεξαν Αιγύπτιοι ψαράδες οι οποίοι τον χάρισαν στην οικογένεια Αγγελάκη στην Κρήτη. Ο εγγονός του Emanuel Jr., Μανώλης Αγγελάκης, πήρε την ποτισμένη με αλάτι dobro του παππού του και την ευχή να διαδώσει τις μουσικές του ρίζες.
Ο Αμπού Χαφέζ με την ομάδα του εγκαταστάθηκαν τελικά στην Κέρκυρα. Λήστευαν και μπουρλότιαζαν αυτοί οι Σαρακηνοί πειρατές. Έπιναν όμως πολύ και το μεθυσμένο πλήρωμα δεν μπορούσε με τίποτα να συγχρονιστεί. Η λύση βρέθηκε στον μπάρμπα Λάμπρο τον ταχυδρόμο, που ήταν και εξαιρετικός κρουστός. Ο Αμπού Χαφέζ τον έβαλε να παίζει το τύμπανο στους ναύτες για να βρίσκουν ρυθμό. Ο μπάρμπα Λάμπρος ο Σαρακηνός αυτοσχεδίαζε μαγικά και οι ναύτες έκαναν κουπί χορεύοντας όρθιοι. Ο απόγονος του μπάρμπα Λάμπρου, ο Μάριος Σαρακηνός, επιβεβαιώνει την παραπάνω ιστορία αφού έγινε κι αυτός ταχυδρόμος και μάγος στα κρουστά.
Ο μικρός Salim Mubarak, γιος του Atisso, εξαιτίας της μεγάλης φτώχειας, έφυγε από το χωριό Umfolosi της Σενεγάλης για το Αρκούδι του νομού Ηλείας. Εκεί, ο πρώτος του ξάδερφος, Ιάκωβος Ιωάννου, τον πήρε λαντζιέρη στο τσιπουράδικο που είχε, τον έγραψε σε φροντιστήριο ελληνικών και στο ωδείο. Τα χρόνια πέρασαν, ο Salim πήρε το ονοματεπώνυμο Στάθης Ιωάννου, έμαθε ελληνικά και μπάντζο. To νέγρικο αίμα στις φλέβες του, η άμμος της ερήμου στα πνευμόνια του και η νοσταλγία τον έκαναν να παίζει τη μουσική που μετέφεραν οι Αφρικανοί στις βαμβακοφυτείες της Αμερικής.
Οι τέσσερις αυτοί απόγονοι γνωρίστηκαν τυχαία μια Μεγάλη Παρασκευή έξω από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στου Ψυρρή κι αυτό ήταν η αρχή για μία συναρπαστική μουσική περιπέτεια με το όνομα Appalachian Cobra Worshipers.Μπορεί οι επιρροές τους να είναι πολλές και τα βιώματά τους διαφορετικά αλλά από την πρώτη πρόβα ο ήχος τους ήταν ένας και ξεκάθαρος,’’dirty gospel trash country swamp blues’’. Τίποτα διαφορετικό.
*Είσοδος 5 ευρώ για τα έξοδα της μπάντας.